Een superbezoekje van Lisa!

Zo, ik ben lekker thuis, en het is tijd om de laatste blogs te schrijven, of deze die half geschreven waren, af te werken en te publiceren. Ik begin even met deze: Lisa in Istanbul! Een fijn bezoekje:-) Daarna nog wat vertellen over hoe een gewone dag er hier eigenlijk uitzag, en een vergelijking maken tussen Bilgi en UGent:-)

Dus, woensdag was mijn laatste examen (het ging goed, ik heb zelfs bijna tot het einde binnengezeten - heel uitzonderlijk - en alle pagina's die ik maar kon vinden volgeschreven), en dan in de avond kwam Lisa toe! De volgende dag had eigenlijk een verdrietige dag moeten zijn omdat onder andere Thomas en Ceylan vertrokken, maar met een beetje gezelschap, vergeet je dat wel rapper. Nog even Ceylan tegenkomen als ik Lisa ging halen, afscheid nemen, en dan een laatste keer mijn favoriete stad van boven tot onder doorlopen! Want kilometers hebben we wel gestapt!
We beginnen natuurlijk met de klassiekers: De  galatatoren (mooi overzicht om te beginnen), de Nieuwe Moskee, de Egyptische bazaar (voorsmaakje voor het échte ding, de grand bazaar), de Grand Bazaar dus (shoppen!), de blauwe moskee, de typische meatballs gaan eten, en de cisterne.

Mijn favoriete toren, de Galatatoren!

Het zit op Istanbul vanuit de Galatatoren

Prullaratjes in de Grand Bazaar!

De Sultan Ahmet moskee (of blauwe moskee). Blauw dus...

De cisterne: creepy, vreemd en nog altijd super tof!

 Dag twee, Haghia Sophia en Topkapi! Alles wel wat op het gemak, een beetje uitslapen;-) En aangezien ze hier vroeg sluiten, is de dag om 16u dan ook om. 

Vanuit de Haghia Sophia zien we de Blauwe Moskee!

In Topkapi poseren we voor het typische zicht

We gaan dan nog een theetje gaan drinken (eentje betaald, eentje gekregen, ah, die Turken zijn ook niet te houden als je met twee meisjes rondloopt;-)), nog even backgammon aanleren (mental note: eentje kopen in België) aan Lisa, en dan grandioos verliezen van de overfiere eigenaar van 't café, en dan nog de tentoonstelling van de artiest die aan de overkant zijn atelier heeft gaan bekijken! Over die thees: het is opvallend hoeveel gemakkelijker je iets krijgt als je met twee meisjes bent (en Lisa is nog blond ook!). De mannen hangen dan ietsje meer rond je, dat geef ik toe, maar ze bieden dan wel vaker iets aan! Als ik dan vertelde aan welke unief ik zat, kenden ze het onmiddellijk: die met de pornofilm! Daar kregen we ook wel es een traktaties voor!

Lisa is populair!

Keihard verliezen tegen de eigenaar... Ik moet nog vele leren!

Moderne (Turkse) kunst. Ik wil dat schilderij!

Intussen sleur ik Lisa ook mee naar alle restaurantjes dat ik ken, want als je in Istanbul bent, moet je toch alles eens proeven!
Dag drie: een beetje moskees bezoeken! We lopen even verloren in de typische straatjes waar de markt nu volop aan de gang is, en als enige toeristen! Ik vind er mijn turkse theeglaasjes; voor dezelfde prijs als ze er één verkopen in de toerische winkel, krijg ik er hier 6! Dan een pide (Turkse pizza eten) en naar de kleine Haghia Sophia. Die is lekker rustig, en volledig leeg! Eigenlijk vanbuiten een kopie van de Haghia Sophia, van binnen heel anders, en die doet nog echt dienst als moskee. Vervolgens de Mehmet Pasa moskee, en dan de Suliyemaniye Moskee (en nog eentje onderweg). Van de Suliyemaniye had ik wel het geluk dat ik er nog binnenkon. Die is namelijk 3 jaar gesloten geweest wegens renovaties, en pas deze maand weer geopend! Van daar wilden we eigenlijk nog naar het Gulhane park, maar omdat het donker werd, hebben we het maar gelaten!
Zondag dan Dolmabahce! Dat had ik nog niet gedaan (shame on me) en is een must! Dus, of Lisa het wou of niet, ik zou daarheen gaan:P (gelukkig wou ze wel;-)). Je krijgt er twee geleide bezoeken: eentje door het "officiele" deel van het paleis, waar de klerken logeren en alle staataangelegenheden plaatsvinden, en ééntje door de Harem waar de sultan en zijn familie leefden. Foto's zijn verboden, en alleen rondlopen ook. We zien ook de kamer waar Ataturk is gestorven (hun grote held), die eigenlijk minder spectaculair is dan ik had gedacht, en bemerken dat alle klokken op 09.05 stilstaan het uur waarop Ataturk is gestorven. Op zijn sterfdag, is het nog altijd een gewoonte om op die minuut één minuut stilte te houden. Zelfs de auto's stoppen te midden van de weg om hem eer te bewijzen. We leren nog bij dat, hoewel er in de hoogtijden van de Sultans nog wel 1000 concubines waren, ze toen ze in Domabahce kwamen, maar tussen 4 en 6 waren (das eind de 19de eeuw). Een groot verschil, en klinkt ook redelijker.

De klokkentoren van Dolmabahce.
Is ook te bewonderen in het klein in Miniaturk

Het paleis. Ontworpen naar Westerse normen.

Een paleis, pal aan de zee, wat een luxe

Van Dolmabahce, gaan we naar de Chorakerk, in ons (welja, Stijns) boekje over Istanbul stond het als één van de hoogtepunten die je zelfs moest zien als je maar 2 dagen in Istanbul was, dus wij nemen de bus, en reizen even half Istanbul door! 't Was een mooie kerk! Veel mozaieken met goud die het leven van Jezus en Maria moeten voorstellen (hoewel we er niet direct wijs aan geraken), en vanbuiten een typische Byzantijnse kerk!

Huuum, wat zeggen ze hier ook alweer over die kerk?

Ey, kijk, dat staat in mijn boekje!

Die late middag nog even door het Gulhane park, en dan begint het... Eens thuisgekomen is Johannes al weg! Die blijft wel een heel jaar, maar neemt een ander appartementje in het volgend semester en vertrok nu naar Syrie en Libanon. Ik heb zijn vertrek gemist, maar nog rap een afscheidsmsje gestuurd:-) Dan vliegen de valiezen uit mijn kleine kamer, naar de zijne, en begin ik al de laatste dingen te pakken! De volgende dag vertrekt Eglé haar Turks vriendje ook terug naar huis (beetje buiten Istanbul) en is er daar nog 'n triest afscheid:-(
Maandag moest ik dan nog een factuur betalen, en toon ik nog even mijn campussen aan Lisa (even moeilijk moment, maar ik zet me er rap weer over). Daarna is het écht de zak afmaken en kuisen, dat de eigenaar ons die avond onze waarborg terugbetaald (is gebeurd, hoera, ik voel me een beetje rijker:-))! Ik liep die dagen nogal gestresst rond! Stress van da geblok, van die praktische zaken, van het naar huis gaan... Dus ik had ganse dagen hoofdpijn (en een pakje ibuprofen in m'n handtas) en was zelfs nog wa misselijk van de stress. Gelukkig was Lisa een schat, en heeft ze me wa gekalmeerd en afgeleid, en onderging ze vooral mijn stressbuien gedwee!

En nu dus weer naar huis, definitief... Maar daar komt er ook nog een post over:-) het is toch altijd fijn een bezoekje te hebben, en je stad zo te kunnen tonen!