Zo ziet een gewone schooldag er uit voor mij... Ik dacht, laat ik dat even weten:-)
8u15: Wekker gaat, geen zin om op te staan, gisteren was 't weer te laat...
8u45: Dan toch opstaan... Rap douchen, kleren aan en vertrekken.
9u10: Afspreken met Thomas die 50m verder woont om samen naar de les te wandelen...
9u15: Simit of açmak kopen, hmmm, ontbijt! Da zijn zo'n rond broodje die ze overal in karretjes verkopen. Lekker en goekoop!
9u30: Bijna aan de unief! Het is hier zo'n drukke baan met voor iedere richting twee rijvakken. Te midden een afsluiting... Tot voor twee weken was er juist ter hoogte van Bilgi (mijn unief), nog een gat in de afsluiting, één van de stukken was weg: ideaal! Nu hebben ze het afgesloten, dus heel de toer doen...
9u35: wachten op de bus. Bilgi heeft bussen tussen de verschillende campussen en ook van Taksim (niet ver van waar ik woon) tot aan de campussen. Het handigste voor mij is om naar de meest dichte campus te wandelen; das maar 5min langer! Maar de buurt is vrij arm, sommige zeggen zelf onveilig, dus 's avonds doe ik dat maar niet:-)
9u45: Toegekomen in Santral, mijn favoriete campus vol graspleinen, bomen en met de Starbucks! En nu naar de leszaal dat er meer uitziet als een cinema dan wat anders! Klaar voor inleiding tot marketing. Normaal volgens 260 studenten dat vak, maar in de les zijn we met hooguit 80. Zo zie je maar hoe boeiend een prof kan zijn;-)
10u10: de prof komt toe, zoals altijd 10min te laat... De les begint. Hoewel we met 6 Erasmusers zijn die het vak volgen, zitten we er met twee of drie... Das deels omdat de prof de neiging heeft veel Turks te praten en het een internationaal vak moet zijn; in het Engels gegeven. Maar door de overvloed aan Turken in de les, schakelt ze nogal veel over. Het is niet zo leuk als je er dan niets van verstaat... Ondanks het vele commentaar gaat dat nog door ook. Maandag is er een vergadering met de rector om daar iets aan te doen:-)
12u: les gedaan, ik heb weer goed opgelet! *kuch* Gelukkig heb ik mijn boek bij om hetgene wat ze zegt wat erin aan te duiden. Hoewel, ze volgt de structuur nooit, vertelt alles door elkaar, behandeld ook stukken van andere hoofdstukken: niet leuk! Weer een les niet in slaap gevallen (wel bijna).
12u05: Eten in de resto: So-café! Een broodje of een warme maaltijd, afhankelijk van mijn honger. Vandaag: broodje met toblerone als dessert, hmmm!
12u50: klaar met eten, mijn eetgenootjes hebben les, ik ga terug naar Dolapdere, die andere campus. De bus weer op... Geen zitplaatsen meer, en niet voorzien op staande passagiers, toch staan we met z'n allen geperst in de middengang, en goed vasthouden, want het draait!
12u50: klaar met eten, mijn eetgenootjes hebben les, ik ga terug naar Dolapdere, die andere campus. De bus weer op... Geen zitplaatsen meer, en niet voorzien op staande passagiers, toch staan we met z'n allen geperst in de middengang, en goed vasthouden, want het draait!
13u05: Toegekomen in Dolapdere waar mijn les pas om 15u begint. Het is de moeite niet om naar huis te gaan, dus nog ff werken. Normaal ga ik gaan fitnessen, maar de laatste tijd belet mijn knie me dag. Niet fijn, maar beter voor mijn schoolwerk! Rap die oefening die ik in't klad had voorbereid overschrijven! En dan nog de rest van het hoofdstuk van deze morgen uitlezen en aanduiden in de cafetaria! Veel lawaai ('t weergalmt hier goed), en één of andere studentenvereniging heeft er weer voor gekozen reclame te maken door keiluide muziek te spelen: ambience verzekerd!
14u50. Even naar het andere gebouw. Dolapdere bestaat uit twee gebouwen verbonden door een brug. De brug start op 't gelijkvloers van 't eerste gebouw, en komt uit op het derde van 't andere. Hoe kan dat nu? Heuvels, natuurlijk! De twee gebouwen zijn op een andere hoogte gebouwd... even snel naar het 6de verdiep lopen (gelukkig moet ik er dus maar 3 omhoog) en klaar voor de les! Met slechts 20 studenten, een opluchting!
15u00: deze prof begint wél stipt, en praat wél Engels, en nog goed ook! Ze praat nooit Turks, tenzij er iemand iets echt niet verstaat, en dan vraagt ze ons nog of het OK is. Project management, megaboeiend! Mijn favoriet vak, en het is te zien aan mijn punten! We dienen onze taak in die we vorige week hebben gekregen (maak oefening 4 van in het boek), en gaan verder met het volgende stuk. Toegegeven, ze praat Engels, maar uitleggen is niet haar sterkste punt... Verwarring alom als ze uitlegt hoe je je optimaal punt tussen tijd en kost kan vinden.
15u10: Mijn mede-erasmuser, Delphine, komt weer es te laat, en is niet mee met de les... Burak (mijn Edirne gids) kom even later ook aan, geen probleem voor de prof:-)
15u55: Vijf minuutjes pauze. We gaan, zoals alle studenten, stiekem naar het zaaltje ernaast waar er een keukentje is "enkel voor personeel". Regels bestaan hier niet om nageleefd te worden, kennelijk! Er staat koffie, water, thee... klaar, dus kies maar! Toch een theetje drinken, want ik ben nog niet goe wakker (en ik lust geen koffie:-()
16u05: de les herbegint, nog meer slechte uitleg en een paar oefeningen over tijd vs. kost...
16u50: Aan het einde van de les: maak tegen volgende week eens oefening, jawel, 4! En vergeet niet om morgen in de les jullie voorlopige versie van jullie project in te dienen! Shit... Weer een lading werk dus!
17u00: Naar huis wandelen, met Delphine, die niet ver van mij woont. 't Begint al donker te worden, maar met twee voelen we ons toch veilig in deze buurt! Om 17u is er ook nog heel veel volk op straat, niets te vrezen dus. En het gaat bergop, zo heb ik toch nog een beetje sport:-)
17u25: Even binnenspringen bij de locale kruidenier. Hij is daar met zijn grote glimlach van blinkende witte tanden. "Where are you from?" vraagtie dan iedere keer, ik antwoord en leg uit dat ik hier op Erasmus ben. Hij knippert. Ik leg het nog eens uit, en voeg er student, Bilgi University aan toe. Hij staart me nog eens aan met zijn grote glimlach en zegt "no English". Wat eitjes en een brood kopen voor vanavond!
17u30: Gebouw binnenkomen door de sleutel in de andere richting te draaien... (we hebben daar toch even op moeten zoeken, intussen gaat het toch al vanzelf:-)), even checken of er geen post is, en de drieverdiepingen oplopen.
17u45: Thuisgekomen, en rap onder mijn dekens kruipen! Want hoewel we wel een chauffage hebben, echt warm is hier hier niet. Nergens niet, trouwens, behalve aan de unief.
17u50: Beetje werken aan taakjes en zo, of dat hoort toch. Intussen nog wat contact met het thuisfront, bloggen... Alles zoals het niet moet!
19u00: Gaan eten op 10m van bij mij met een paar vriendjes! Lekker lokaal Turks restaurantje met een leuke sfeer, en niet te duur!
19u45: Veel slappe lachen en een lekkere maaltijd later gaan we weer op stap, dessertjestijd! Want hoe kan je nu in Istanbul zijn en geen dessert eten? De locatie: House Café, het stamcafé van Thomas (stamcafé is beetje denigreerde, het is een hip lounge café/restaurant! En ze hebben er de beste brownies en heerlijke huisgemaakte limonades, smullen maar!
20u: Pizza is besteld. Pizza met chocolade, aardbeien, banaan en nootjes, natuurlijk! We kaarten intussen wat (ik win, maar das een detail;-))...
20u30: Pizza is er! Hmm, smullen maar! En smossen ook... Met een lekkere limonade om weg te spoelen, smaakt dat best wel:-)
23u30: We hebben nog wat gekaart, onze limonade op 't gemak uitgedronken. En nu terug naar huis, want Assepoester moet thuis zijn voor middernacht!
23u45: Ben thuis, nog een beetje werken:-) Of ja, Skypen beter gezegd!
00u30: Shit, ik heb morgen les, ik zou beter gaan slapen! Ik ga gauw afsluiten!
1u00: En nu echt afsluiten, tegen 1u30 moet ik in mijn bed zitten.
1u30: Oeps... Ik ben er biiijna! Ik kan misschien nog eens een blogje schrijven!
2u: Gaan slapen, morgen weer vroeg op, maar ach, we kunnen ertegen, slaap wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten